παπαδαρ(ε)ιό

το

1. πλήθος ιερέων, παπαδομάνι, παπαδουριά

2. το ιερατείο, ο κλήρος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πληθ. παπάδες + κατάλ. -αρ(ε)ιό (πρβλ. ασκητ-αρ(ε)ιό)].